Grotesk underhaldning, helst i påsken

I dag vil eg skrive på bloggen min!
Tenkte eg, og lagte meg ein kopp te.
Eg er på Tysnes, og etter å ha vore eit heilt døgn på øya, kjem det fram visse kjensler.
Som kjensla om at eg ikkje har gjort noko som helst i dag; eg har eigentleg gjort noko, og delar av det var fornuftig og nyttig, men til tross for det så går eg lett inn i ein endelaus sirkel med tiltakslause på Tysnes. Kanskje det er presset frå sjølvutnemnte arbeidsgjevarar som gjer det - at noko alltid må bli gjort, men sjeldan tar det eigentleg meir enn 10 minutt - eller det at eg for det meste har heldt meg i det same området sidan eg stod opp (området er alt mellom soverommet og badet).
Uansett, det eg ville fortelje om som eg har gjort i dag, er relatert til påsken: eg har lese ei bok.
Eller, eg har framleis nokre sider att, men dei akter eg å gjere meg ferdig med så snart eg har blogga ferdig. Men problemet ligg i at det berre er ei bok, ikkje ein krim fylt med mord i familien og underleg kledde leksikon som røyker pipe; det er ein thriller. Trur eg, i alle fall. Det er den næraste karakteriseringa av Dødsspillet av Stephen King eg kjem.
Premisset for historia er i alle fall slik: 100 ungdomar i Amerika deltek i ein årleg marsj arrangert av staten. Staten er USA, men har ein del DDR-tendensar.
Marsjen har berre èin vinnar, resten vert skoten av militære følgjer, og publikum heier for kvart skot. Det er ganske groteskt, og er sikkert berre èi stor satire mot det amerikanske samfunnet (samstundes som det kjem borti filosofiske undertonar angåande døden), men eg er altfor trøytt til å ta for meg noko sånt i ferien.
Boka minnar meg veldig sterkt om den japanske splatter- og kultfilmen Battle Royal, der ein skuleklasse vert sendt til ei øy, spreidd utover med kvart sitt våpen, og den som står att som den gjenlevande er vinnaren. Er det ikkje ein vinnar innan to døgn (?), vert alle skotne.

Poenget mitt med alt dette (eg kan ikkje vere særleg god på dette med blogging når eg stadig må forklara poenga mine) er å anbefale desse groteske historiane, og innføre ei ny tradisjon for påsken: Ver inne og gjer det du vil, eller ver ute og gjer det du vil. Eg ville lese ei bok.

Ja, og takk for alle gåvene eg fekk til bursdagen!
Eg er for tiltakslaus til å sende ut personlege helsingar. No skal eg lese i boka mi.