humor til besvær

Eg har ikkje noko val lenger. Det har pågått for lenge, og begynt å bli ei plage.
Det er snakk om humoren min.
Den må trygdast.

Men det høyrest jo morosamt ut i hovudet mitt.
Kvifor ler ingen?

Humoren min gjer lenger inga nytte i samfunnet; den er ikkje morosam.
Den er besudla av all slags amerikansk søppel og det som må vere fandens form for humor.
den er altfor innvikla, heilt uforståeleg, så kva skal me med den?

Ein gong i tida, då humoren min var bittelitt god, så vurderte eg å ta patent på han.
Eller pante han, og sjå kor mykje den var verdt.
Kanskje plante han, og la han vekse til noko umåteleg morosamt.
Men patent-folka sa nei, pantekontoret var stengt og jorda var av stein og ting som planter ikkje kan gro i.

Så humoren traska i veg til trygdekontoret, og det var slettes ikkje noko å spøka med.


Poenget mitt er: Viss du synast at dette innlegget var morosamt, så er det noko som er alvorleg gale.