Dagens

Cappucino!!!! Mmmmmmmmmmm.................................

Død og pine

Verdens styggaste hund er
død.

No ventar eg berre på at den nest styggaste skal trå ut av skyggane og bli oppgradert.

Dommedag

Eg kan hugse ein hamster som ein gong budde på Breidablikk.
Den fekk mykje mat, som den igjen hamstra, som namnet tilseier.
Eg forstod aldri kvifor.
Hadde eg vore ein hamster, hadde eg nok ete alt eg fekk servert, og heller hamstra det i magen.
Men då måtte dei vel kalla meg noko anna, ikkje hamster.
Kanskje dyrsometmykje?
Vel, alt det er urelevant, og poenget er dette.

For me hamstrar. Mykje.
Og med "me", så meiner eg Noreg generelt.
Ikkje nødvendigvis Tysnes, sjølv om me hadde ein falsk alarm for ikkje så lenge sidan.

Og eg har igjen gløymd kva poenget mitt var.

Spring for livet!

Eg kom til å tenka på ein nokså stor vulkansk stein so eg fant for litt sida ”opp i lio”. Så kom eg til å tenka enda litt lenger tilbake i tid og kom på eit kraftig jordskjelv(i Tysnes skala, so var da kraftig) for nokre år sida.
So eg la 2 og 2 saman og fekk 22:

Tysnes er ein supervulkan! Spring for livet! Alt er USA sin feil(og svenskane)!

Grrrrrr......

Eg hugsar ein episode frå serien "Malcolm i midten", der Dewey fekk bakterie-skrekk.
Grunnen var at mora hadde sagt at bakteriar er overalt, du kan ikkje sjå dei, og dei kan gjera deg svært sjuk, så sjuk at du kan få noko àla svartedauen og døy ein tragisk død.
Litt skremmande for eit lite born, kanskje.

Vel, det har skjedd noko liknande her i heimen òg.
Virus. Digitale virus.
Sånne som et pc'en opp innanifrå og steler alt frå A til sånne ting du vil ha.

Dette har eg høyrt. Det er vel forsovet sant, men eg har no utvikla ein stor trang til å utslette kriminalitet og bekjempe virus, og det har tatt heilt av.
Eg har i dag køyrd tre virustestar, og nøt kvart sekund av det.
Eg stod der med ein digital insektspray, klar til å finne og utslette.
Det er ur-instinkta mine. "Jakt", seiar dei.
Eg ler rått når eg trykkjar "delete", og adrenalinet pumpar, klar til å drepe.

Eg har det nyaste i virusbekjemping, og går rundt i sånne plastikk-drakter berre forskere har; alt for å ikkje bli smitta.

Det hadde kanskje vore enklare å ikkje ha pc, men ikkje lika kjekt.

Knèet - Au...

Det ligg ei trapp foran deg. Dvs trappa går nedover.
Ein kompis går foran deg, ned trappa. Du føl etter.
Du er jo ein ven, og vener held saman.

Trappa er glatt, det er skorne dine òg. Ingen bra
samanheng. Ved enden av trappa er det ein ståldør.
Dørkarmen er òg av stål. Døra er open, medan
dørkarmen står der den står.

Du sklir, skorne er jo like våte som trappa.
Kompisen som er foran deg kjenner plutselig to hender
som prøver å halde kroppen oppe, på skuldrene sine.

Beina dine er ikkje under kontroll. Venstre knè treff
dørkarmen. Stål-dørkarmen. Au!

Knèet veks. Knèet gjer vondt. Knèet er opphovna.

- Sann historie...

humor til besvær

Eg har ikkje noko val lenger. Det har pågått for lenge, og begynt å bli ei plage.
Det er snakk om humoren min.
Den må trygdast.

Men det høyrest jo morosamt ut i hovudet mitt.
Kvifor ler ingen?

Humoren min gjer lenger inga nytte i samfunnet; den er ikkje morosam.
Den er besudla av all slags amerikansk søppel og det som må vere fandens form for humor.
den er altfor innvikla, heilt uforståeleg, så kva skal me med den?

Ein gong i tida, då humoren min var bittelitt god, så vurderte eg å ta patent på han.
Eller pante han, og sjå kor mykje den var verdt.
Kanskje plante han, og la han vekse til noko umåteleg morosamt.
Men patent-folka sa nei, pantekontoret var stengt og jorda var av stein og ting som planter ikkje kan gro i.

Så humoren traska i veg til trygdekontoret, og det var slettes ikkje noko å spøka med.


Poenget mitt er: Viss du synast at dette innlegget var morosamt, så er det noko som er alvorleg gale.

Ei åpenbaring

I dag har eg vatna teppet med såpevatn i hagen.

Livet har plutseleg fått ei heilt ny meining.

Dagens fortviling

Eg finn ikkje kvadratrota mi!!