Radio Røynda, Finn Erix!
Som dei fleste veit, skal eg og Ketil jobba "Hos Hanne" i arbeidsveka kommande veke. Men sidan Radio Røynda skulle ha eit show lørdagen før arbeidsveka, var Ketil så lur at han spurde Hanne om me jobba der då. Dette fekk me sjølvsagt lov til. Då me kom i 19.00 tida, vart me geleida inn på kjøkenet. Det såg ikkje ut der inne! Eg har aldri sett eit så ureinsleg kjøken. Astrid Helen hadde sikkert besvimt viss ho hadde sett det synet me uheldigvis fekk sjå. Så me begynte selvfølgeleg å "shina" opp kjøkenet. Etter at me var ferdig kunne me sjå at komfyren faktisk var kvit, og ikkje brun.
Rett før sjølve showet skulle til å starte, satt eg og Ketil å såg på det merkelege publikumet. Heilt nederst i hjørna, satt det ein mann og sov. "Herliga London", tenkte eg. Showet begynte og Radio Røynda entra "scenen". Dei begynte med "Smoke OnThe Water, og gjennom heile showet var dei innom: "Hjørdis med h", "Fretex fantasien", Harry Potter som trylla, dei hadde basar, historien om Arne og Øystein som vart fråstjålen 70 000 kroner av nåken stripparar, "Erotiske dansar frå ulike verdsdelar, Led Zeppelins: Stairway To Heaven, om forteljarglede (Arne eller Øystein på 92 år fortalde på skikkelig sognedialekt, me skjøne ikkje kva han sa, delvis fordi han hadde latterkrampe gjennom heile opptaket, og delvis for han snakka på sognedialekt, veldig fort. Viss eg glømte noko, må du retta på da, Ketil.
Det heile var jysla morosamt. Særleg på grunn av bassisten tok nokre spesielle dansesteg når han spelte, eller då han som spelte gitar og orgel, spelte med føttene, og ropte: "Variete!". Heile Radio Røynda var heilt geniale.
Etter showet, hjalp eg og Ketil til med å "laga mat". Eg serverte bandet, og det enda opp med at eg måtte sitta på fanget til Tokvam, (vokalisten), fordi Kåre skulle sa at eg måtte sitta meg der fordi han skulle ta eit bilete. Det var litt skummelt, fordi heile gjengen var fulle, og dei satt der og skreik og banna til kvarandre.
Det var den kvelden.. Ein minnerik opplevelse.
Rett før sjølve showet skulle til å starte, satt eg og Ketil å såg på det merkelege publikumet. Heilt nederst i hjørna, satt det ein mann og sov. "Herliga London", tenkte eg. Showet begynte og Radio Røynda entra "scenen". Dei begynte med "Smoke OnThe Water, og gjennom heile showet var dei innom: "Hjørdis med h", "Fretex fantasien", Harry Potter som trylla, dei hadde basar, historien om Arne og Øystein som vart fråstjålen 70 000 kroner av nåken stripparar, "Erotiske dansar frå ulike verdsdelar, Led Zeppelins: Stairway To Heaven, om forteljarglede (Arne eller Øystein på 92 år fortalde på skikkelig sognedialekt, me skjøne ikkje kva han sa, delvis fordi han hadde latterkrampe gjennom heile opptaket, og delvis for han snakka på sognedialekt, veldig fort. Viss eg glømte noko, må du retta på da, Ketil.
Det heile var jysla morosamt. Særleg på grunn av bassisten tok nokre spesielle dansesteg når han spelte, eller då han som spelte gitar og orgel, spelte med føttene, og ropte: "Variete!". Heile Radio Røynda var heilt geniale.
Etter showet, hjalp eg og Ketil til med å "laga mat". Eg serverte bandet, og det enda opp med at eg måtte sitta på fanget til Tokvam, (vokalisten), fordi Kåre skulle sa at eg måtte sitta meg der fordi han skulle ta eit bilete. Det var litt skummelt, fordi heile gjengen var fulle, og dei satt der og skreik og banna til kvarandre.
Det var den kvelden.. Ein minnerik opplevelse.
posted by Anonym at 1:21 p.m.
3 Comments:
ÆÆæsj, skittent kjøkken!
Det hørtes artig ut:), men dog litt skummelt. Veldig spennande å lesa.
Eg vil leggja til at pianisten demonstrerte forskjellige dansar til rytme, òg swing, der han bøyde seg over med rompa i været, og svingte mikrofonen fram og tilbake mellom beina. Morosamt.
Takk for at du skreiv om det, Silje, for eg er heilt utslått.
Bilder kjeme i framtida, både her og på tysnesingen.no.
Dette er sanninga:
Etter showet (og før) satt folk og drakk seg halvt i hjel, inkludert Finn Erix. Dette førte til utmattelse frå mi side, og minnene vart kjapt øydelagt av den vaksne slum.
Veldig bra at Silje skreiv inn om Finn Erix, for eg hadde berre smørt saman noko drit om barnsleg humor og om at voksne er langt verre fulle enn tenåringer.
Så takk til deg, Silje!
Legg inn en kommentar
<< Home