Å føre statistikk

For å berre seie det rett ut: eg reiser til Tysnes på byrjinga av helga og heim på slutten. Dette har eg gjort to gongar. Og kvar gong har ein liten unge ganske nær meg kasta opp, spydd.
Kvelden er ung, som det heiter, og sjansen for at det hender neste helg òg håpar eg er ganske liten (dog, offentleg transport kan vere skumle saker).
Uansett, kva skal ein gjere når ein støtar på/vert utsatt for sånne tilfeldegheitar?
Vel, føre statistikk er det fyrste som slår meg.
Dette er ingen grensebrytande og revolusjonerande forskning, og eg reknar ikkje med å kunne publisere dette på Statistisk Sentralbyrå - der er minstekravet master i kva som helst - men i alle fall kan eg publisere den på ein anonym nettstad. Noko eg allereie har gjort...
Ja.

Å bu i by'n, del 2

I dag traff eg på potensiell nabo. Saman med husverten utgjorde dei ein amerikansk duo, medan eg berre var norsk. Å anta at dei er norske, og så byrje å bable i veg på norsk til dei, var kanskje litt drøyt, for kva er eigentleg sannsynet for å treffe andre norsktalande folk her i Noreg?
Vel, uansett, dei kom midt i reingjeringa av både hybel og bad (NOKON hadde trakka på badet med skitne sko), men trur likevel eg kunne ha gjort eit verre inntrykk. Eg veit i alle fall at eg til tider har gjort verre inntrykk, men sånt får vere til eit anna innlegg (som ikkje vil skje).
Sa eg at dei snakka (berre) engelsk?

Vel, eg storkosar meg allereie i storbyen, berre sånn at det er sagt og skrive ned og publisert på ei lita webside. Bohemtilværelsa frå helga er ein gløymt flekk på månen, og kommoden er tatt inn; alt er no på sin rette plass (Inkludert TvNorge og Internetten - "livet" mitt er tilbake).

Bunnies can't milk cows

Hehe, desse filmane får meg alltid til å glise.
Du finn fleire på youtube.